Quo Vadis Wielka Brytanio?

Wszyscy Polacy zamieszkujący Wielką Brytanię, w dobie ogólnoświatowego kryzysu związanego z Korona-wirusem (SARS-CoV-2), starają się przewidzieć, jaki będzie dalszy rozwój tej Pandemii na Wyspach.
Swoje starania opierają o doniesienia medialne, których jest tak dużo, że przeciętny odbiorca czuje się przeciążony docierającymi do niego informacjami. Szczególnie, że odbiorcami są emigranci, którzy swoją uwagę starają się podzielić między swoją nową Ojczyznę, a Polskę w której pozostała rodzina.
Media podają nam informacje, że sytuację w Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech dzieli okres dwóch-trzech tygodni. Informacja, ta ma zapewnić społeczeństwo o tym, że jest wystarczająco czasu na podjęcie działań zapobiegawczych lub też przygotowujących nas na najgorsze. Działaniami tymi są: wprowadzenie kwarantanny i zmuszanie ludzi do pozostania w domach, jak również przygotowanie szpitali polowych w wielkopowierzchniowych halach wystawowych, których celem jest zwiększenie ilości posiadanych łóżek. Dając tym samym większe możliwości działania kadrze medycznej. Niestety wydaje się, że te działania zostały podjęte za późno. Spowodowane to zostało zapewne tym, że wirus ten jest w fazie badań i jego pełne możliwości w tym śmiertelność, szybkość przenoszenia się pomiędzy ludźmi, nie są do końca znane. W tym miejscu należy postawić sobie pytanie, czy UK powtórzy scenariusz włoski?

Na wykresie tym przedstawiono potwierdzone testami zachorowania od około 100 do 15 000. Wykres obejmował okresy: dla Włoch 22 lutego – 12 marca (20 dni), Wielkiej Brytanii 04 marca – 27 marca (24 dni) oraz dla Niemiec 29 lutego – 19 marca (20 dni). Opracowanie własne, na podstawie: https://www.worldometers.info/coronavirus/#countries, [dostęp: 28.03.2020]
Z ogólnodostępnych danych można wywnioskować, że SARS-CoV-2 w Wielkiej Brytanii rozwijał się mniej agresywnie, skąd wynikało opóźnienie 4 dni względem Niemiec i Włoch, w szybkości narastania nowych potwierdzonych przypadków, w przedziale od około 100 do 15 000. Należy przy tym jednak zaznaczyć, że dane te dotyczą tylko zachorowań potwierdzonych testem na obecność wirusa. W społeczeństwie z całą pewnością znajdują się jednostki chore, które nie zostały jeszcze wykryte. Potwierdzenie tego znajdujemy w opublikowanych przez Jeffreya Shamana (Columbia University in New York) badaniach, zawierających konkluzje, że w przypadku epizodu Chińskiego, 86% przypadków nie zostało udokumentowanych. Wynika to z tego, że chorzy nie wykazywali żadnych symptomów lub też bardzo łagodne . Lekceważenie nawet najłagodniejszych objawów może przyczyniać się do coraz szybszego rozprzestrzeniania wirusa w społeczeństwie.

COVID-19 Stan na 20 marca. Ilość przeprowadzonych testów z podziałem na kraje, źródło: https://ourworldindata.org/covid-testing, [dostęp:28.03.2020].

Ze względu na to, że wirus może nie powodować żadnych lub tylko znikome objawy choroby, państwa ogarnięte tym wirusem starają się przeprowadzać, jak największą liczbę testów na obecność wirusa. Działanie to ma na celu wyłapywanie jednostek chorych na SARS CoV-19 i izolacje ich od społeczeństwa. Tego typu działania pomogą odciążyć służbę zdrowia, poprzez to, że lekarze i pielęgniarki nie leczą osób, które nie są chore na Korono-wirusa, tylko skupiają uwagę na potwierdzonych przypadkach.
Badania te są ważne również w procesie szacowania ryzyka. Oxford University, bazując na swoich badaniach doszedł do wniosku, że obecnie zarażonych zostało 68% społeczeństwa. Szacunki te pochodzą z tego, z 1 chora osoba zarażała średnio 2.25 osoby, co przyczyniło się, że wirus od 27 stycznia 2020 roku do 19 marca 2020 roku zaraził 45 000 000 mieszkańców. Rząd w tych szacunkach podkreślił, że nie jest pewny żadnych badań dotyczących rozprzestrzeniania się wirusa. Natomiast naukowcy pracujący przy Rządzie stwierdzili, że jeden zgon przypada statystycznie na 1000 zarażonych osób. Dając tym samym populację 500 000 ludzi, u których zarażenia nie zostały potwierdzone a chorują lub chorowały na Korono-wirusa.

Opracowanie własne, na podstawie: https://www.worldometers.info/coronavirus/#countries, [dostęp: 28.03.2020]

Bazując na dostępnych informacjach dotyczących zgonów w Wielkiej Brytanii, Włoszech i Niemiec, można zauważyć, że niestety jest nam bliżej ilościowo do tego co działo się we Włoszech, gdy zarażonych było 100-15000 osób. Nie, można jednoznacznie stwierdzić co jest powodem tego, że w Niemczech śmiertelność w tym okresie była dużo niższa względem Włoch i Wielkiej Brytanii. Niestety SARS CoV-19 jest wirusem nowym, nie w pełni poznanym przez naukowców. Do tej różnicy w danych, może przyczyniać się również sposób kwalifikowania przyczyny zgonu.

Wszystkie te informacje pokazują nam, że waga naszych decyzji i sposób w jaki podejdziemy do tej pandemii, będzie miała ogromny wpływ na to co będzie się działo w okresie najbliższych kilku miesięcy. System Zdrowia Wielkiej Brytanii, jak każdy inny system ma pewne maksimum, w którym w sposób efektywny jest w stanie pomagać ludziom. Obciążenie ponad maksimum tego systemu, przyczyni się do spadku efektywności jego działania, tym samym przyczyniając się do wzrostu liczby zgonów osób chorych.

Źródło: N. Triggle, Coronavirus: How to understand the death toll, https://www.bbc.co.uk/news/health-51979654, [dostęp: 28.03.2020].

Przed nami rysują się trzy scenariusze. Pierwszy w którym nie zostaną podjęte żadne kroki, śmierć poniesie 510 000 ludzi. Drugi scenariusz gdzie wirus będzie powoli się rozprzestrzeniał w społeczeństwie, gdzie śmierć poniesie 250 000 osób oraz trzeci scenariusz w którym śmierć może ponieść 20 000 osób. To właśnie od wszystkich członków społeczeństwa zależy, który scenariusze się zrealizuje.
Wirusa, możemy pokonać wszyscy, poprzez przestrzeganie izolacji nałożonej przez Rząd. Jeśli wirus zostanie pozbawiony nosicieli, czyli osób które mogą zarażać, zacznie on „umierać”. Nie traktując tego zagrożenia poważnie, możemy się przyczynić do spełnienia najgorszych scenariuszy.
Dlatego tak ważne jest przestrzeganie dyscypliny, którą narzuca Rząd wraz z World Health Organization. Tylko dzięki temu unikniemy scenariusza włoskiego. Zasady te są proste:

• myj często ręce; utrzymuj dystans;
• unikaj dotykania okolic oczu, nosa i ust;
• obserwuj symptomy choroby, które mogą występować u Ciebie i jeśli takowe wystąpią izoluj się od reszty osób i szukaj pomocy medycznej

Ponieważ nawet gdy jesteś młody i twój organizm jest silny i wiesz, że sobie poradzisz z chorobą, to nie przestrzegając izolacji, możesz rozprzestrzeniać SARS CoV-2 przyczyniając się pośrednio do śmierci innych ludzi szczególnie osób starszych. W trakcie analizowania danych stwierdzono, że 386 pierwszych przypadków zgonów w UK dotyczyło w 98% osób które cierpiały na choroby przewlekłe, a największą grupę stanowili ludzie starsi.

A czy będziesz mógł żyć dalej z myślą, że Twoje działania drogi czytelniku, przyczyniły się do śmierci osób?

Opracował: Patryk Nowak

O autorze:

 Patryk Nowak, absolwent Uniwersytetu Szczecińskiego, podwójny stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Autor na bieżąco śledzi wydarzenia mające miejsce na arenie międzynawowej. Obecnie swoją uwagę skupia na rozwoju wiedzy z zakresu IT.

LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/patryknowak1990/

Email: patryk.r.nowak@gmail.com