Zmarł światowej sławy brytyjski uczony Stephen William Hawking

Stephen William Hawking, znany na całym świecie brytyjski naukowiec,  zmarł w wieku 76 lat 14 marca 2018. Zajmował się teoriami fizyki i kosmologią. Założył Centrum Teorii Kosmologii przy University of Cambridge. Od jego nazwiska pochodzi nazwa energii wypromieniowywanej podobno przez czarne dziury (promieniowanie Hawkinga – Hawking radiation zwane też promieniowaniem Bekensteina–Hawkinga).

Stephen William Hawking urodził się w Oxfordzie (Anglia) 8 stycznia 1942 roku. Przez 30 lat na Uniwersytecie w Cambridge obejmował katedrę Lucasa (w l. 1979–2009). Pracę naukową kontynuował jako dyrektor ds. badań na Wydziale Matematyki Stosowanej i Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Cambridge. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego oraz Order of the Companions of Honour. W 2009 został odznaczony najwyższym odznaczeniem cywilnym USA Medalem Wolności. W  2012 otrzymał Nagrodę Fizyki Fundamentalnej.

Napisał m.in. “Wszechświat w skorupce orzecha”. Uważał, że świat jest wielopłaszczyznowy z mnóstwem wątków, w których te same osoby przeżywają różne koleje losów, nie wiedząc o sobie nawzajem. W jednym świecie np. dziewczyna może mieć męża, w innym już nie ma, w jeszcze innym jeszcze nie ma ale będzie miała. Swoje rozważania opierał na ogólnej teorii względności Einsteina i tzw. osobliwości teorii względności.

Jego „Krótka historia czasu” (napisana w 1988) znajdowała się na liście bestsellerów brytyjskiego Sunday Times’a przez rekordowy okres 237 tygodni. Napisał w niej, że odkrycie kompletnej „teorii wszystkiego” wyjaśni przyczynę naszego istnienia, dzięki czemu „będzie to ostateczny tryumf ludzkiej inteligencji – poznamy wtedy bowiem myśli Boga”.

Był pewien istnienia życia pozaziemskiego, jak mówił: „Na mój matematyczny rozum, same liczby sprawiają, że myślenie o istotach pozaziemskich jest całkowicie racjonalne. Prawdziwym wyzwaniem jest dowiedzieć się, jak te istoty mogą wyglądać”

Był przeciwny zakazom dotyczącym badań nad komórkami macierzystymi. Twierdził, że zastosowanie ich może umożliwić leczenie chorób neurodegeneracyjnych, takich jak np. stwardnienie zanikowe boczne, na które cierpiał.

Hawking Krytykował zarówno George’a W. Busha oraz rządy krajów członkowskich UE usiłujące wprowadzić istotne ograniczenia w tych badaniach.

W Wielkiej Brytanii występował przeciwko prywatyzacji brytyjskiej służby zdrowia NHS.

U Stephena Hawkinga zdiagnozowano chorobę neuronów 55 lat temu i dawano mu dwa lata życia.

Spis publikacji popularno-naukowych Stephena Hawkinga

1988: Krótka historia czasu (A Brief History of Time. From the Big Bang to Black Holes) – pierwsza książka popularnonaukowa Hawkinga, wydana własnym sumptem 1 kwietnia niespodziewanie stała się światowym bestsellerem.
Ilustrowana Krótka Historia Czasu (The Illustrated Brief History of Time)
1993: Czarne dziury i wszechświaty niemowlęce oraz inne eseje (Black Holes and Baby Universes and Other Essays) – kolejny bestseller będący zbiorem artykułów i wykładów, zawierający także materiały autobiograficzne.
2001: Wszechświat w skorupce orzecha (The Universe In A Nutshell) – kontynuacja Krótkiej historii czasu, w której Hawking przedstawiał także nowe odkrycia z zakresu fizyki teoretycznej i kosmologii.
2002: Teoria wszystkiego: powstanie i losy Wszechświata (Theory of Everything: The Origin and Fate of the Universe) – nieautoryzowany zbiór wykładów, Hawking zastrzega się, że nie brał udziału w jej opracowaniu.
Ilustrowana teoria wszystkiego (The Theory Of Everything. The Origin And Fate Of The Universe)
2002: On The Shoulders of Giants. The Great Works of Physics and Astronomy – nieprzetłumaczony na język polski zbiór najważniejszych prac z historii astronomii i fizyki autorstwa Kopernika, Keplera, Galileusza i Newtona z biograficzną informacją autorstwa Hawkinga.
2005: Jeszcze krótsza historia czasu (A Briefer History of Time) – napisana wspólnie z Leonardem Mlodinowem, będąca aktualizacją i uzupełnieniem Krótkiej historii czasu.
2010: Wielki Projekt – Stephen William Hawking i Leonard Mlodinow, przedstawiają M-teorię jako oczekiwaną od czasów Einsteina teorię unifikującą oddziaływania podstawowe.
Natura czasu i przestrzeni (The Nature of Space and Time), wspólnie z Rogerem Penrose

Publikacje Hawkinga dla dzieci:
Jerzy i tajny klucz do Wszechświata (George’s Secret Key to the Universe), wspólnie z Lucy Hawking
Jerzy i poszukiwanie kosmicznego skarbu (George’s Cosmic Treasure Hunt), wspólnie z Lucy Hawking
Wielki projekt (The Grand Design), wspólnie z Leonardem Mlodinowem

Tagi: Stephen Hawking, fizyka, astrofizyka, czarne dziury