Delroy Facey – strzelec

Facey urodził się w Huddersfield w 1980 i pierwsze szlify zdobywał w lokalnym klubie w 1996 r. Po odbyciu nauki awansował do Bolton w 2002 będącym w Premiership. W Bolton miał dostawać początkowo rocznie 100 000 funtów, choć mogło to być i 350 tys w zależności od ilości występów. W Bolton rozegrał jednak tylko 10 rozgrywek. Pokonany przez „tajemniczego wirusa”, leżał bezczynnie przez kilka tygodni. Po powrocie z kuracji nie mógł rozgrywać obiecanych meczów, gdyż był zbyt wolny. Został wypożyczony do Bradford City, przed udaniem się do Burnley.

W Burnley rozgrywał mecz mistrzostw (Championship) gdzie zaliczył bramkę z hat-tricka, grając przeciwko Walsall, ale również zmagał się z kontuzją. Po tym, Facey przeniósł się do West Bromwich Albion. W kolejnych latach, dryfował w dół przez ligi, grając dla Hull City, Oldham Athletic, Tranmere Rovers, Rotherham United, Gillingham, Wycombe Wanderers, Notts County i Lincoln City. Jego Roczna umowa z Hereford United zakończyła się, gdy zespół spadł z Drugiej Ligi w 2012.

Wykaz klubów dla których grał Delroy:

1996-2002 Huddersfield Town, 75 występów, 15 goli
2002-2004 Bolton Wanderers, 10 występów, 1 gol
2002 Bradfor City (loan), 6 występów, 1 gol
2003 Barnley (loan), 14 występów, 5 goli
2004 West Bromwich Albion 9 występów
2004-2005 Hull City, 21 występów, 4 gole
2005 Huddersfield (loan), 4 występy
2005 Oldham Athletic, 9 meczów
2005-2006 Trammere Rovers, 37 meczów, 8 strzałów
2006-2007 Rotherham United, 40 meczów, dziesięć celnych bramek
2007-2008 Gillingham, 32 rozgrywki, 3 gole
2008 Wycombe Wonderers (loan) – 6 meczów, 1 strzał
2008-2010 Notts County – 63 i 11 goli
2009-2010 Lincoln City (loan): 21 gier, 2 gole
2011-2012 Hereford United, 40 występów, 6 goli

Międzynarodowy debiut miał w 2009 grając dla Grenady (jego matka urodziła się na Karaibach). Aresztowany w grupie sześciu jako podejrzany o udział w międzynarodowym nielegalnym syndykacie ustawiającym mecze.